Lavendel: liefde op het tweede gezicht

Als je mij twee jaar geleden had gevraagd welke geur ik niet lekker vond, dan had ik je waarschijnlijk geantwoord met 'lavendel'.
Lavendel. Er is een tijd geweest dat ik de geur van haar kleine paarse bloemetjes overal tegen leek te komen. In de sauna, in elke douchegel of bodylotion dat ik als twintiger op mijn verjaardag kreeg, in de ruimte van een ontspanningsmassage. Kortom, in alles wat ik aangeboden kreeg om mij het gevoel van ontspanning aan te bieden. Het was me tegen gaan staan en ik had besloten lavendel links te laten liggen.

Inmiddels weet ik dat het niet lavendel is die de meeste ontspanning brengt. Dat er andere bloemen en planten zijn die daar nog wat beter in zijn en dat lavendel ook nog vele andere kwaliteiten heeft. Ik weet nu ook dat de ene lavendel letterlijk de andere niet is (er zijn meerdere soorten) en dus ook verschillende geuren kent. Maar vooral weet ik nu hoe bijzonder dat kleine plantje eigenlijk is.

Echte lavendel is inheems in het grootste deel van het Middellandse zeegebied. In het wild groeit de plant in open gebieden in de bergen vanaf 800 meter en hoger, waar de grond stenig is. De groeiomstandigheden daar hoog in de bergen zijn extreem, veranderlijk en in uitersten. En toch lukt het de plant om zich niet alleen staande te houden, maar ook mooi in bloei te staan. Dát is de kracht van lavendel: extremen terugbrengen naar een midden, balanceren in alles wat er gebeurt.

En zo kunnen wij lavendel olie ook toepassen in Ayurveda. Het bijzondere aan lavendel is dat haar werking sterk doseringsafhankelijk is, wat haar een geweldige olie maakt voor bijna elke onbalans. Jij bepaalt met het aantal druppels haar effect. Of ze je verwarmt bij kou of verkoelt bij hitte. Of ze je verzachting en kalmte biedt of dat ze je juist versterkt en stimuleert. En omdat alles in Ayurveda gaat over balanceren, komt echte lavendel tegenwoordig regelmatig terug mijn blends. Liefde op het tweede gezicht dus!