Om op te (vr)eten: zeep

Niet letterlijk om op te (vr)eten natuurlijk, maar het ziet eruit alsof je er een lekker hapje uit wilt nemen: een plak natuurlijke zeep.

Zelf zeep maken op traditionele wijze heeft mijn hart gestolen. Ik gebruikte al eeuwen geen stuk fabriekszeep meer, omdat mijn huid vroeger na gebruik bijna ging kraken van droogte. Ondanks alle mooie beloftes op de verpakking.
Ik ben zelf zeep gaan maken. En echt, een lekker stuk handgemaakte zeep is in niets te vergelijken met de zeep die vroeger op mijn badkamerplankje lag.
Alleen al in wat het doet voor je huid. Natuurlijke handgemaakte zeep bevat voedende plantaardige oliën en essentiële oliën, die je kunt afstemmen op wat je lekker vindt en wat je huid nodig heeft. Tijdens het produceren van de zeep ontstaat glycerine, een stof die ervoor zorgt dat je huid vocht kan vasthouden, waardoor je huid soepel en zacht blijft.
De zeep is heel mild voor je huid, maar ook voor ons milieu omdat het biologisch afbreekbaar is. Een mooie win-win dus.

En naast al deze huidvoordelen en goeie geur ga ik zelf ook spontaan glimlachen bij het zien van een zelfgemaakt stuk zeep. Met natuurlijke klei- of kruidenpoeders in verschillende kleuren kun je namelijk allerlei kleurpatronen maken. Droogbloemetjes er bovenop en je zeep ziet eruit als kunstig stukje natuur.

Zeep maken is een leuke en creatieve klus waar ik meer tijd aan wil besteden. Door ze komend jaar te gaan produceren om te verkopen én door het samen te doen tijdens een cursus. Wil je ook zelf natuurlijke zeep maken? Kijk dan even in mijn cursusaanbod.